Sint-Pauluskerk en dominicanenklooster

De Sint-Pauluskerk in Antwerpen is één van de vijf monumentale kerken in de Antwerpse binnenstad. Ooit was dat de kerk van het Dominicanenklooster. In 1796 werd het klooster door de Franse overheid opgeheven en enkele jaren later werd de Sint-Pauluskerk een parochiekerk. De inboedel van de kerk bleef gelukkig bewaard. De kerk heeft een prachtig barok interieur met meesterwerken van Rubens, Van Dyck en Jordaens, subliem houten beeldhouwwerk en een indrukwekkend orgel. Maar de grootste artistieke verrassing van deze kerk is aangelegd als een binnentuin en leunt tegen de zuidelijke zijbeuk van de kerk en tegen de Heilige Kruiskapel: de Calvarieberg. De Calvarieberg is opgericht door de gebroeders Van Ketwigh, Dominicaners, op een oude begraafplaats van het klooster. Het ontwerp dateert van 1697 en is voltooid in 1734. In de 17de eeuw namen de Antwerpse Dominicanen het voortouw in het stimuleren van de bedevaart naar het Heilige Land. Toen het Heilig Land onbereikbaar werd voor bedevaarders door het oprukken van de Ottomanen in de Balkan, creëerden ze deze beeldentuin. Jezus’ lijden, sterven en verrijzenis zijn levensgroot uitgebeeld met als bedoeling dat de bezoeker deze geloofsmysteries sterker voor de geest kan halen en dieper beleeft. Het geheel omvat 63 levensgrote beelden en negen reliëfs en vormt een zeldzaam en zeer typisch tijdsdocument met artistieke waarde, opgevat in een volkse en theatrale stijl. Verschillende Antwerpse beeldhouwers werkten eraan: Willem I Kerricx, Willem II Kerricx, Alexander Van Papenhoven, Michiel Van der Voort I, Jan Claudius de Cock, Jan-Pieter I van Baurscheit en L. Van Esbroek. De meeste beelden zijn uit Bentheimer zandsteen vervaardigd, sommige van hout. De beelden staan opgesteld in vier groepen: de engelenweg die naar het Heilig Graf opklimt, de profetentuin aan de linkerkant, de evangelistentuin aan de rechterkant en de Calvarieberg zelf, die gevormd wordt door een hoge kunstmatige rots waarop de beelden zijn opgesteld.