Beeld in de kijker

De Centrale Begraafplaats

Een grafsteen, een immortellenkrans, twee handen, bedekt met mos. Gebeiteld in steen. Eeuwig materiaal. En toch onderhevig aan de tijd. Overgelaten aan de elementen zon, wind, regen. De namen slijten stilletjes weg. Opgaan in de tijd. Een krans. Wellicht een immortellenkrans. Zuid-Franse droogbloemen die in het midden van de 19de-eeuws hét symbool van de eeuwigheid werd. En net in ons vochtige klimaat eigenlijk gedoemd zijn te verrotten. Eeuwigheid en verval verenigd in één symbool. Verstrengelde handen. Partners, geliefden, gehuwd. Voor altijd samen, gebonden, verbonden. In het leven en in de dood. Mos. Leven. Traag groeiend alsof het de eeuwigheid in zich draagt. De steen bedekkend. De immortellen omhelzend. De handen verzegelend. Voor eeuwig. Joeri Mertens #BeeldindeKijker - maart 2024

Naar afbeelding