Norbertijnenabdij van Park

Rust en bedrijvigheid in de Abdij van Park te Heverlee Een abdij straalt rust en stilte uit. Zo ook de Abdij van Park in Heverlee. Net buiten Leuven is het een aantrekkingspunt om even tot rust te komen, de benen te strekken of - net zoals vele studenten - toch eerder een rondje te lopen. Het is ook een plek vol bedrijvigheid. De voorbije jaren en maanden werd er volop gerestaureerd aan de Norbertuspoort, het gastenkwartier, de stallen en de schuur, het provisorenhuis. De verschillende gebouwen van de abdij werden herbestemd en kregen nieuwe functies die aansluiten bij de historische functies. Zo maken bioboeren gebruik van de pas gerestaureerde stallen en de schuur en wordt er bier gebrouwen in de microbrouwerij. Maar de meest bijzondere restauratie was die van de restauratie van de salons, de vertrekken van de abt en de refter, en daarvan mocht ik de voorbije maanden getuige zijn. Op basis van uitgebreid historisch en materiaal-technisch onderzoek werd de kleurstelling op de lambriseringen van de 18de eeuwse salons, de vertrekken van de abt en de refter gerestaureerd en gereconstrueerd. Maandenlang werkten de restaurateurs minutieus om de precieze kleuren, de juiste glansgraad en de perfecte afwerking te bekomen. Het resultaat mag gezien worden. Een heel bijzondere ruimte is de refter met het prachtig 17de eeuws stucwerkplafond van Jan Christiaan Hansche. Kalksnijder Hansche maakte een groots en plastisch uitgewerkte plafonddecoratie met taferelen over samen eten uit het Oude en Nieuwe Testament. Het meest opvallende en levendige tafereel is zonder twijfel het centrale tafereel met het Laatste Avondmaal. De figuren komen letterlijk uit het plafond. Je ziet Jezus en zijn apostelen in 3D gezellig tafelen en praten, en Judas die er stiekem vandoor gaat. Wat in de 17de eeuw de afwerking van de wanden was, kon niet achterhaald worden. In de 18de eeuw werd een lambrisering en schilderijen geplaatst en kreeg het stucwerk een overschildering. Bij de restauratie van het stucwerk werd ervoor gekozen om het in zijn oorspronkelijke witte afwerkingslaag te restaureren. Ook de 18de eeuwse lambrisering kreeg zijn oorspronkelijke kleurstelling terug. Zo staan beide tijdsperiodes naast elkaar en komen zowel het plafond als de lambrisering met schilderijen mooi tot hun recht. Al deze ruimtes zijn nu te bewonderen tijdens de tentoonstelling ‘Als de bliksem: 900 jaar norbertijnen’ ter gelegenheid van de 900ste verjaardag van de orde van norbertijnen. Behalve de refter ontdek je er nog pareltjes als de bibliotheek, de glasramen in de pandgang, het appartement van de abt, middeleeuwse muurschilderingen,... Een mooie plek om te bezoeken. Twee boeiende publicaties over de plafonds van Hansche vind je in M&L 2016, nr. 3, jg. 35 en 2020, nr. 5, jg. 30.