Eerlijk gezegd ken ik niets van architectuur. Deze eenvoudige zaalkerk met grote vensters roept vooral fijne herinneringen op aan mijn kindertijd. Tot misdienaar heb ik het nooit geschopt. Maar elke zondagse kindermis, een voor die tijd vooruitstrevende activiteit, was ik present. 8 communiefeesten (ik heb 3 zussen) brachten heel wat verre familieleden naar Keerbergen. In die tijd noemden we de kerk ‘het zwembad’. Iets noordelijker stond de 17de-eeuwse voorganger van deze kerk. Het gebouw werd gesloopt in 1971, alleen de westtoren staat er nog. Het interieur, het orgel en de Calvarie verhuisden naar het Heemmuseum ‘de Botermolen’. Op de plaats van de kerk en het bijhorende kerkhof ligt nu het tot parking herleide Gemeenteplein. Archeologie, dat is meer mijn ding. En bingo! Eind november 2021 mocht ik een kijkje nemen in de proefputten die het archeologisch bureau BAAC groef naar aanleiding van de herinrichting van het centrum van Keerbergen. De archeologen ontdekten restanten van de kerkfunderingen en enkele graven rond het voormalige gebouw. De resultaten van dit onderzoek kan je als aangemelde gebruiker terug vinden op ons E-loket, bij de (archeologie)nota’s, waar je filtert op ID 21570. Als de geplande werken doorgaan, moet de bedreigde zone opgegraven worden. In dat geval zal ik mijn rol als ‘sleufrandgaper’ met verve vervullen! Terug naar de jongste kerk van Keerbergen waar je het gerestaureerde Van Peteghemorgel kan bewonderen, één van de 279 orgels die afzonderlijk als monument beschermd zijn. En met een beetje fantasie waan je je in een zwembad door de grote glasramen, alleen de chloorlucht en het geroezemoes ontbreken. Isabelle Jansen #BeeldindeKijker - maart 2022
Meer informatie over de afbeelding