#BeeldindeKijker - Juni 2025
Dreef van zomerlinde bij Kasteel de Borrekens
Erfgoed dichtbij Als jonge moeder speelt mijn leefwereld zich af op een kleinere oppervlakte en in een trager ritme dan vroeger. Reizen, sport en een gevuld sociaal leven maakten ooit deel uit van mijn routine. Vandaag concentreert mijn leven zich, bij wijze van spreken, vooral rond de kerktoren van het dorp waar ik woon: Vorselaar. Juist daarom gaat mijn aandacht niet naar erfgoed dat je overweldigt door grootsheid of een indrukwekkend verhaal, maar naar iets wat gewoon dichtbij is. Het kasteeldomein van Vorselaar is toegankelijk, zichtbaar en beleefbaar. Een lindendreef verbindt het kasteel de Borrekens met de kerk en de pastorie. Dit erfgoed heeft, onverwacht, veel betekenis gekregen in deze fase van mijn leven. De lindendreef ligt op wandelafstand van mijn voordeur en vormt een zichtbare verbinding tussen wereldlijke en kerkelijke macht. Over een rechte lijn van één kilometer verbindt ze het kasteel, een imposante waterburcht uit de 13de eeuw, met de neogotische Sint-Pieterskerk. Vandaag is het vooral een geliefde wandel- en ontmoetingsplek. Een groene omgeving, nu in bloei met paarse en gele rododendrons, die als een rustige oase door het dorpscentrum slingert. Tijdens de vele wandelingen met de kinderwagen merkte ik hoe deze vertrouwde omgeving stilaan een nieuwe betekenis kreeg. Erfgoed was voor mij jarenlang iets om te bestuderen of mee bezig te zijn. Nu werd het iets dat me letterlijk omringde. De rust van de omgeving, het ritme van de seizoenen en de vanzelfsprekende nabijheid boden houvast in een periode van verandering. Daardoor kon ik mijn nieuwe levensritme niet alleen aanvaarden, maar er ook rust in vinden. Het deed me beseffen dat erfgoed niet altijd groots hoeft te zijn om betekenisvol te zijn. Soms is het net het alledaagse, het toegankelijke, dat het diepst raakt. Lore Poelmans #BeeldindeKijker – juni 2025
Meer informatie over de afbeelding
